Een Collectieve Arbeidsovereenkomst (CAO) is een overeenkomst die tot stand is gekomen tussen één of meer werkgevers of verenigingen van werkgevers en werknemersverenigingen, vakbonden, waarmee arbeidsvoorwaarden worden geregeld.

Bij CAO kan worden afgeweken van allerlei bepalingen die in de wet zijn opgenomen en waarvan een individuele werknemer en individuele werknemer niet kunnen afwijken. In Nederland gelden zeer veel CAO’s.

In principe gelden de bepalingen van een CAO alleen voor de werkgevers die partij zijn bij de CAO of aangesloten zijn bij een werkgeversvereniging enerzijds en de werknemers die lid zijn van een werknemersvereniging die partij is bij de CAO anderzijds. Dit principe kent een aantal uitzonderingen die tot gevolg hebben dat in een CAO neergelegde arbeidsvoorwaarden ook in andere gevallen van toepassing zijn, bijvoorbeeld in het geval van een algemeen verbindend verklaring (AVV) door de Minister of doordat werknemer en werkgever bij arbeidsovereenkomst de CAO van toepassing hebben verklaard (incorporatie).

CAO’s worden altijd voor een bepaalde periode afgesloten. Dit wil echter zeker niet zeggen dat CAO-bepalingen niet ook na de looptijd van een CAO van toepassing zijn (nawerking). Een AVV kent echter geen nawerking. In sommige gevallen kan een oude CAO herleven, bijvoorbeeld nadat een AVV van een andere CAO is uitgewerkt.

Of een arbeidsovereenkomst door een CAO wordt beïnvloed is een vraag die steeds weer beantwoord dient te worden.