Sinds 1 juli 2015 is het ontslagrecht eenvoudiger, sneller en minder kostbaar voor werkgevers. De regels zijn eerlijker en meer gericht op het vinden van een nieuwe baan” aldus een citaat op de website van de Rijksoverheid. Niets is echter minder waar.

De grootste wijzigingen in het ontslagrecht zijn ruim zeven maanden geleden in werking getreden. Door de Wet werk en zekerheid zou het ontslag voor werkgevers goedkoper en eenvoudiger worden. Voor werknemers zou er een einde komen aan de route om mensen maar eindeloos op tijdelijke contracten te laten werken. Klinkt allemaal goed. In de praktijk blijkt de herziening van het ontslagstelsel desastreus uit te pakken voor zowel werknemers als werkgevers. Voornamelijk de MKB bedrijven durven geen mensen meer in vaste dienst te nemen omdat ze opzien tegen de forse risico’s en de kosten die een en ander met zich mee kan brengen. De toename van het aantal flexibele contracten is enorm.
Verrassend is dit niet, want van te voren was er al flinke kritiek van arbeidsrechtdeskundigen op deze wijziging. Antoinette Kouwenaar-de Coninck heeft voor de invoering van de wet reeds in menig interview aangegeven forse problemen te verwachten. Toch hield het kabinet halsstarrig vast aan invoering ervan, mede mogelijk gemaakt door de bonden en werkgeversorganisaties, dat moet gezegd. Uiteindelijk kwam er een waterig compromis op het punt van het ontslagrecht uitrollen. Tot een heldere en principiële keuze over het ontslagrecht is het niet gekomen. Het destijds gesloten akkoord is tot stand gekomen onder hoge tijdsdruk en politiek opportunisme.
De conclusie is dan ook gerechtvaardigd dat deze wijziging op een van de grootste mislukkingen van het Kabinet Rutte II dreigt uit te lopen. De economie groeit weliswaar en de werkloosheid vertoont een daling, maar die daling komt geheel voor rekening door het aantal flexcontracten en niet door een toename van het aantal vaste banen(een van de speerpunten van de nieuwe wet). De arbeidsmarkt is hierdoor volledig uit het lood geslagen. Kortom: het doel van de Wet werk en zekerheid om bij te dragen aan een fatsoenlijke arbeidsmarkt is in mijn ogen compleet mislukt. Het is zaak dat de betrokkenen subiet terug gaan naar de tekentafel om wel te zorgen voor een deugdelijke hervorming van het ontslagstelsel, bij voorkeur met een luisterend oor naar de arbeidsrechtdeskundigen…